خاطره| سلامی که تمام عصبانیتم را فروکش میداد
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، "شهید مرتضی کریمی" بیست و پنجم دی ماه سال ۱۳۶۰ در بویین زهرا دیده به جهان گشود. او متاهل و دارای دو فرزند دختر به نام های حنانه و ملیکا بود و در سوریه به او ابوحنانه میگفتند. شهید کریمی جانشین فرمانده گردان امام حسن مجتبی(ع) بود و در بیست و یکم دی ماه سال 1394 در سن 34 سالگی در خانطونان سوریه آسمانی شد.
روایت خاطره از زبان همسر شهید کریمی:
«میدانست چقدر به او وابستهام. دوستش داشتم...
هرچه از زندگیمان میگذشت، حس وابستگیام بیشتر میشد. مرتضی ناچار بود اغلب زمانش را برای کار صرف کند.
یادم هست یکبار از شدت دلتنگی آنقدر با او تماس گرفته بودم که دکمههای تلفن همراهم خراب شد!
حتی نمیتوانستم، گوشی را خاموش کنم.
جالبتر اینکه حتی وقتی بعد از اینهمه مدت تلفن را جواب می داد، در شرایطی که من ناراحت بودم، صبورانه و با محبت زیاد، سریع میگفت "سلام". وقتی سلام میکرد، انگار به یکباره تمام عصبانیتم فروکش میکرد.
انتهای پیام/